| Σε φώναζα και σ' έλεγα κορίτσι του καλοκαιριού,
γιατί σαν ήλιος φώτιζες τριγύρω σου παντού.
Είχες ένα χαμόγελο όπως μικρού παιδιού
και η καρδιά σου χώραγε την άπλα τ' ουρανού.
Του καιρού η καταιγίδα
ήλθε όμως ξαφνικά
και σε πήρ' από κοντά μου
γι΄ άλλα μέρη μακρινά.
Ένα σ΄εύχομαι ψυχή μου
να 'σαι πάντοτε καλά
Τα μάτια σου δυο πέλαγα που με ταξίδευαν μακριά,
σε άλλους κόσμους μ' έβγαζαν, σε μέρη μαγικά.
Δίπλα σου δεν συννέφιαζε ο ουρανός ποτέ,
δεν έσκιαζ' ένα σύννεφο το χρώμα του το μπλε.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|