| |
Πως λιώνει ο ήχος μες στην έρημο
και πως το κορμί σου μοιάζει με ήλιο καυτό...
με λούζει φως.
Πως ιδρώνω και χάνω όγκο
σαν πιάνομαι απ' όλα κι από τίποτα...
Πως φωνάζει το μέσα μου
να βγει εκεί που ο ήχος δεν θ' ακουστεί
που δεν θα κλαιν οι νότες.
Κομμένα, κατακρεουργημένα κεφάλια ζώων
έτοιμα για θυσία
βουτηγμένα σε χύτρες γεμάτες
αίμα
χώμα
δάκρυα
ανθρώπινα υγρά.
Θυσία στον έρωτα
που ο μύθος λέει πως κάποτε αυτός
μεταμορφώθηκε σε ποτάμι
που βίαια έμβαλε τα νερά του
σε θάλασσα γλυκιά
γεννώντας ένα άνθος
που από μέσα γεννήθηκε μια κοπέλα.
Ο έρωτας την ερωτεύτηκε τόσο βαθειά
που ξερίζωσε τον ανθό
και τον φυλάκισε μέσα σε ένα όστρακο
βαθιά στην άκρη της νύχτας
και επειδή η κοπέλα
δεν μπορούσε να ερωτευτεί τον έρωτα
αυτός έγινε αστραπή
και έκαψε την κοπέλα
την μοναδική που ο έρωτας ερωτεύτηκε.
Εχθές, κοιτώντας τον βραδινό ουρανό
βούτηξα μέχρι την άκρη της νύχτας
άκουσα μια μουσική
κι έκλεισα τα μάτια, όταν σε είδα
κλεισμένη σ' ένα όστρακο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
