| Κι ύστερ' από καιρό
πότισες τα διψασμένα μου μάτια
με το δροσερό σου χαμόγελο
τσακίζοντας έτσι κάθε μου απόφαση
-γκρεμίζοντας σε δυο στιγμές τα τείχη
που έχτιζα τόσον καιρό με τόση σπουδή
με τόσο κόπο ανάμεσα στη σκέψη μου
και σε σένα...
Κι η άνοιξη
χόρευε στα μάτια σου...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|