|
Τρελλαμένη η νύχτα
το φεγγάρι κι αυτό σαν χαμένο
κλαίει και λέει σιγανά πικραμένο
μαζί σου φίλε κι εγώ περιμένω
Που να πήγες πάλι που να είσαι εσύ
αναπνοή της ζωής μου φιλί
Να ρθεί πρωί η Ανατολή
σ αυτήν τις ελπίδες μου αφήνω
να ρθεί πρωί να σε δώ να σε κρατήσω
Για μια στιγμή να σ αγκαλιάσω
λάθη παλιά να τα ξεχάσω
Μ ένα φιλί απεγνωσμένο
ένα φιλί και να σ αγγίξω
ίσως πάλι να σε κερδίσω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|