Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαν
 
Σπόντες που διόλου σπόντες δεν ήταν
στιγμές που ξεχνιούνται σιγά σιγά
χαραγμένα γράμματα σε ξύλινες σανίδες
κι ένας θυμός να με εξοργίζει.

Η ψυχή μου φταίει για όλα
πόνος στα μάτια σου
νοσταλγία στα δικά μου
πάντοτε αργούσες.

Υπόσχεση και ευχή
κρίμα που δεν εκπληρώνονται
δεν αρνούμαι πως δεν τα ξέχασα
δεν αρνούμαι πως δεν τα θυμάμαι

Το τελευταίο βλέμμα
το τελευταίο δάκρυ
μακάρι να είναι το τελευταίο!
Μακάρι να μην γινόταν...

Κι αύριο θα είμαστε ασήμαντοι
άνθρωποι που δεν περάσαν.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

xristinaP.oetry
 
Κων/νος Ντζ
08-05-2017 @ 13:25
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Δυνατό!
Νικηφόρος Ουρανός 38
08-05-2017 @ 13:31
Ποιητική ομορφιά,
σε ελεύθερο στίχο!
Καλό μεσημέρι, Χριστίνα!
ΕΣΠΕΡΟΣ
08-05-2017 @ 13:53
::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-05-2017 @ 23:38
Πάρα πολύ όμορφο ::love.:: ::love.:: ::love.::
xristinaP.
02-06-2017 @ 22:31
Ευχαριστω παιδια!!! ::love.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο