| |
Κι όλα τελειώσαν...
Αυτό το βράδυ τις ψυχές φίδια τις ζώσαν.
Ήταν σαν σήμερα θυμάμαι η πρώτη μέρα.
Αυτή που έδωσε στο σώμα μας καριέρα.
Τώρα στα πόδια πόρτες πολλές κι απωθημένα.
Τελείωσε κι αυτό, θα έρθουν άλλα,
πολλοί μου λένε κι απ' τον κόσμο πιο μεγάλα.
Τι κι αν άλλες πόρτες τώρα βρίσκονται μπροστά;
Εγώ τι πόρτες που μας κλείσαν τις κοιτάω πιο συχνά.
Ήταν ωραία, ρε γαμώτο, τι να πω,
η νοσταλγία, η αγωνία, ο πόνος κι οι σκέψεις στο μυαλό.
Τι ωραία που περάσαμε καλά,
οι αναμνήσεις μένουν τώρα στο μυαλό και στην καρδιά.
Κάποιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες,
αναμνήσεις.
Πως στο μυαλό σου τις εικόνες θα τις σβήσεις;
Η φυλακή που χρόνια έχουμε ζήσει,
τώρα μας πετάει έξω και σελίδα θα γυρίσει.
Αχ, ο χρόνος να γυρίσει, Θεέ, ζητώ,
να ζήσω πάλι λίγο πόνο και καημό,
να ξαναζώ λίγα λεπτά εκείνης ώρας,
πριν το σχολείο το αφήσω για καιρό.
Κι όλα τελειώσαν:
Με ένα λόγο της προέδρου μαθητή
και λίγα λόγια που ξεχάσαν στην στιγμή,
με ένα "γεια", μια λέξη τόσος πόνος
κι ένα "αντίο, δεν θα είμαστε μαζί".
Και ένα δάκρυ απ' τα μάτια μου κυλάει,
ο χρόνος πάλι πίσω δεν γυρνάει,
λίγη στοργή, μια αγκαλιά και μία λέξη,
σαν τα παιδιά που δεν θέλουνε να βρέξει.
Αντίο λοιπόν,
σε φίλους και εχθρούς μου,
αντίο λοιπόν,
σ' όσους θεώρησα δικούς μου,
αντίο λοιπόν,
πες ένα "γεια" και μη δακρύσεις,
αντίο λοιπόν,
να με θυμάσαι και να ζήσεις.
Απ' το σχολείο τώρα απέξω εγώ περνώ
και πάλι κλαίω στα θρανία π' ακουμπώ,
τι κι αν ανάμνηση μονάχη έχει μείνει,
είμαστε φλόγα που την σβήσανε τα κτήνη.
Κι όλα τελειώσαν:
Μες τον ρυθμό της απαλής της μουσικής
και τα ζευγάρια που μαζί αγκαλιαστήκαν
κι είπαν "συγνώμη, δεν θα είμαστε μαζί",
σαν τότε να 'λεγαν "οι δρόμοι μας, χωρίσαν".
Και οι ασπρόμαυρες εικόνες να γυρίζουν,
να μου θυμίζουν αναμνήσεις παιδικές
και να, τις πόρτες πίσω μας τις κλείσαν,
δεν τις ανοίξαν να γνωρίσουμε το χτες.
Η αυλαία έπεσε,
η παράσταση τελείωσε,
το μυαλό πλημμύρισε
και η ψυχή μου πίσω γύρισε.
Ήθελα να φύγω από εκεί,
να ζήσω μια ελεύθερη ζωή,
όμως τι να την κάνεις τούτη τώρα,
όταν τους φίλους δεν θα ξαναδείς;;;
Ήρθε το τέλος, επιτέλους
και οι υπότιτλοι του έργου είναι εκεί
κι εμείς τώρα βουβοί ηθοποιοί,
τα μάτια κλείνουμε κι αρχίζουμε να κλαίμε.
"Γεια"!!!!
Καλύτερα να λες "αντίο",
χώρια δεν κάναμε ποτέ εμείς οι δύο,
μα πια, τα λόγια είναι περιττά,
κλείσε τα μάτια κι έλα ακόμα πιο κοντά...
Αντίο!!!!!!
Κι όλα τελειώσανε την νύχτα αυτή,
μέσα σε ζέστη και της μοναξιάς το κρύο...
Αντίο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
