| |
Κοιτώ απόψε το φεγγάρι
περιμένω να με λυπηθεί
κλαίω για ένα παλικάρι
και το προσμένω να φανεί.
Κλαίει μαζί μου το φεγγάρι
με συμπονά γιατί πονώ
εκείνο ξέρει ν'αγαπάει
και ξέρει πόσο σ'αγαπώ.
Σε περιμένω εδώ μονάχη
στο δρόμο ψάχνω να σε βρώ
κι είναι ο πόνος μου μεγάλος
και πίνω μήπως ξεχαστώ.
Κι αν δεν το ξέρεις
δεν στο κρύβω
κι άλλη φορά θα σου το πω
ίσως δεν φταίει το μπουκάλι
φταίει που τόσο σ'αγαπώ.
Τ'αστέρια μέτρησα ένα-ένα
καθώς περίμενα να'ρθεις
μα είναι η προσμονή μου μάταια
γιατί εσύ δεν θα φανείς.
Σου ζήτησα μόνο να έρθεις
αυτό θα ήταν αρκετό
και η καρδιά μου να γεμίσει
από το φως τ'αληθινό.
Το'χω απόψε παρακάνει
για τα ματάκια σου τα δυό
που είναι φεγγάρι μου αστέρια
κι όταν τα βλέπω ξαναζώ.
Κι αν δεν το ξέρεις
δεν στο κρύβω
κι άλλη φορά θα σου το πω
ίσως δεν φταίει το μπουκάλι
φταίει που τόσο σ'αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
