| |
| | Η Λερναία σου Ύδρα |  | | |
Τα χρόνια, ληγμένες τροφές στον παλιό καταψύκτη μου,
το γέλιο σου ήχος βιολιού στο τρελό καρδιοχτύπι μου,
ξανά στο φευγιό, κι απ’ το κύμα σαράκι η πέτρα,
δεν είδες την θλίψη , και σου είπα τον πόνο μου μέτρα.
Εσύ, το χθες, κι η παγωνιά σου,
γι’ αλλού ανοίγεις τα πανιά σου,
κι εγώ στην δύση σου μια λάμψη
πως η φωτιά ξανά ν’ ανάψει;
Με ανώνυμες φράσεις τα νιάτα στο πέλαγο το άγριο
με Χι στον εκθέτη, παλεύουν, μα χάνουν το αύριο,
κι εγώ λεπτοδείχτης και άμμος σε αρχαία κλεψύδρα
να λέω: «Άμα φύγεις θα γίνω η Λερναία σου Ύδρα»
Εσύ, το χθες, κι η παγωνιά σου,
γι’ αλλού ανοίγεις τα πανιά σου,
κι εγώ στην δύση σου μια λάμψη
πως η φωτιά ξανά ν’ ανάψει;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιάννης Κατράκης
13-05-2017 @ 11:21 | Εσύ, το χθες, κι η παγωνιά σου,
γι’ αλλού ανοίγεις τα πανιά σου,
κι εγώ στην δύση σου μια λάμψη
πως η φωτιά ξανά ν’ ανάψει;
Υπέροχο ...και ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι μοναδικό !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
13-05-2017 @ 12:51 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | GONEMI
13-05-2017 @ 13:29 | ΠΩς Η ΦΩΤΙΑ ΞΑΝΑ Ν΄ΑΝΑΨΕΙ??? ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | smaragdenia
13-05-2017 @ 14:53 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΘΑΝΑΣΗ | | Κων/νος Ντζ
13-05-2017 @ 14:56 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ακριτας
13-05-2017 @ 21:41 | Εσύ, το χθες, κι η παγωνιά σου,
γι’ αλλού ανοίγεις τα πανιά σου,
κι εγώ στην δύση σου μια λάμψη
πως η φωτιά ξανά ν’ ανάψει;
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-05-2017 @ 22:48 | Εμπνευσμένο φίλε μου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Άηχος
13-05-2017 @ 22:58 | Πολύ όμορφο!!
| | Κων/νος Ντζ
14-05-2017 @ 09:09 | Εσύ, το χθες, κι η παγωνιά σου,
γι’ αλλού ανοίγεις τα πανιά σου,
κι εγώ στην δύση σου μια λάμψη
πως η φωτιά ξανά ν’ ανάψει;
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
