Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Υπόμνημα
 https://www.youtube.com/watch?v=xq1gTWJuTp8
 
Μέσα στον κόσμο γνώρισα το απόκοσμο,
τον άνθρωπο που δεν ήταν άνθρωπος
το ζώο που πέθαινε προσμένοντας ν’ αναστηθεί.

Πολλές παραδοξότητες μου’φτιάξαν μια πραγματικότητα καινούργια.

Ανεμώλια λόγια και αναλόγια πράξεων.
Έπρεπε να μάθω να διαβάζω τον χαμό
που ορθωνόταν μπροστά μου.

Στην αρχή δυσκολεύτηκα
δεν γύριζ’ η γλώσσα μου να πει τον πόνο
δεν βάσταγ’ η καρδιά ν’ακούσει
επιθανάτια ποιήματα
επιμνημόσυνες δεήσεις.

Κατόπιν, προσαρμόστηκα.
Σήμερα είμαι αυτό που αύριο θα λείπει.

Δόξα. Και νυν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
eclipsi00
13-05-2017 @ 17:01
*!*!*!*

::4076.:: ::4076.:: ::4076.::

ΛΑΜΠΕΡΑΝΘΗΡΕς ΕΣΠΕΡΕς !!!

ΓΕΙΑ ΜΑς !!!

* Λ Α Μ Ψ Η *
********************************************************************
**Ηώς**
13-05-2017 @ 18:03
Έπρεπε να μάθω να διαβάζω τον χαμό
που ορθωνόταν μπροστά μου.......
Γιάννης Κατράκης
13-05-2017 @ 18:42
Σήμερα είμαι αυτό που αύριο θα λείπει.

::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Κων/νος Ντζ
13-05-2017 @ 18:44
::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::

Δυνατό και αληθινό!
ακριτας
13-05-2017 @ 20:33
::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-05-2017 @ 23:21
ΠΟΛΎ, ΠΟΛΎ ΈΞΥΠΝΟ, ΜΠΡΆΒΟ ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο