| |
Και κάθε που φτάνει Κυριακή
τον σκέφτομαι...
Κι ας είναι Δευτέρα τώρα
κι ας κοντεύει Τρίτη
η Δίκη με κοιτάει από το παράθυρο
και εγώ κρατώ με τα χέρια την κουρτίνα
αντί να αγγίζω το σβησμένο μου χέρι.
Κι ας μην έλιωσε ποτέ,
κι ας μην έσπασε
η παρτιτούρα θέλει να παιχτεί από τα μαγικά του χέρια.
Λίγος καπνός υπήρξε
λίγη στάχτη άφησε
που πότισε το δωμάτιο και ψάχνει να κρυφτεί.
Αύριο τέτοια ώρα θα πλησιάζει Τετάρτη
κι εγώ θα περιμένω την Κυριακή να τον σκεφτώ.
Ένας καθρέπτης
ένα κουτί
δε θέλω να μιλήσω
μην αρθρώσεις συλλαβή.
Μύρισε, νιώσε, πόνα.
Εδώ τις Κυριακές μένουμε μόνοι.
Κι ας είναι Δευτέρα τώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
