| Κοιμήθηκες
και γύρισε ανάποδα η ψυχή σου,
στο γιασεμί έξω απ' το μπαλκόνι κάθισες,
κοίταξες,
δεν μίλησες.
Κι εγώ κρεμιόμουν από τα χείλη σου.
Κι εσύ κρεμιόσουν από ένα μαρμάρινο χαμόγελο.
Πέτρα το όνειρο σου,
έριξες ένα ψίχουλο κι έτρεξα να το μαζέψω.
Μα δε το πρόλαβα...
Κι ώσπου να επιστρέψω
ξύπνησες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|