Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ισπανική Τριλογία Ι Ι : Δον Κιχώτης
 Καλημέρα σε όλους
 
[align=center][B]Σφάλιξε τα μάτια τα θαμπά
μάθε πώς λαλεί το αηδόνι
τίναξε απ’ το πέτο σου το χιόνι
τίναξε τη λύπη, τη χαρά.

Φόρα πανοπλία του ονείρου
γδύσου και απόμεινε γυμνός
φόρα της θεότητας το φως
με το νου φιδιού, με βλέμμα σκύλου.

Έκλεισαν οι δρόμοι από νωρίς
βράδυασε , και κόκκινο μελάνι
έτρεξε στην φλέβα,με την πλάνη
γείρε στην ακμή να κοιμηθείς.

Πέρα απ’ τις πύλες του εαυτού
γροίκα το τραγούδι ,την σειρήνα
και στον Ροσινάντε, την καρίνα
δες του στοιχειωμένου καραβιού.

Καβαλάρης γίνε του φτερού
δως τις ζωγραφιές σου στον αγέρα
βάφτισε τη νύχτα σου μητέρα
μέθα τον δραγάτη του καιρού.

Πλάνεψε του πλήθους την κακία
με το γέλιο, το άγριο περιγέλιο
σφίξε πα στα στήθη το βαγγέλιο
που υπαγορεύει η ακακία.

Ξέχνα το φιλί της Δουλσινέας
πιάσε μαντολίνο και προσπέρνα
με ένα σάλτο την βαθιά γηστέρνα
θάνατος εντός της ο άγριος δύτης.

Άγιε αδερφέ, σε έκλεισε η μοίρα
άχαρο σε πρόσωπο παιδιού
και πιο μέσα κόρη τ’οφθαλμού
σ’ έχρισε τρελόν και ονειροθήρα.

Όσοι αγαπήσαν μιαν Ιδέα
πλάνητες και «ανώφελοι», οδηγοί
θα ναι των αβρόχων μια ζωή!
Και οι Σάντσοι; Κάβο και καδένα!
[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα
 
ΕΣΠΕΡΟΣ
17-05-2017 @ 14:20
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
liontari73
17-05-2017 @ 14:24
::up.:: ::up.:: ::up.::
Νέτα-σκέτα
17-05-2017 @ 14:47
Ξεχωριστό και ιδιαίτερο Αλντεμπαράνικο...
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΑΝΤΗΣ
17-05-2017 @ 17:13
υπέροχο
Κων/νος Ντζ
17-05-2017 @ 17:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιππαρχος
17-05-2017 @ 19:03
Σημείωμα προς νεότερα μέλη:
Δεν είναι η γενικότερη παρακμή ο λόγος που λάμπει...
**Ηώς**
17-05-2017 @ 19:57
::theos.:: ::theos.:: δεν έχω λόγια
αυτά είναι Ποιήματα!
στάμπαρα το παρακάτω χωρίς να απαξιώσω τα υπόλοιπα
γιατί το θεώρησα παρασάγγας μακριά ...
σε άλλο επίπεδο αυτογνωσίας

«Φόρα πανοπλία του ονείρου
γδύσου και απόμεινε γυμνός
φόρα της θεότητας το φως
με το νου φιδιού, με βλέμμα σκύλου.»
elena351
17-05-2017 @ 21:01
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
17-05-2017 @ 21:46
Τι να γράψει κανείς για τούτο το ΠΟΙΗΜΑ?
Δημήτρης Ιατρού
17-05-2017 @ 23:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-05-2017 @ 23:35
Ναι !!!φίλε Χαράλαμπε, τι να γράψει κανείς γι` αυτό το ποίημα??προσωπικά αισθάνομαι σαν μαθητούδι που σκύβω πάνω από τη κάθε λέξη, με ευλάβεια. ::love.:: ::love.:: ::love.::
pennastregata
18-05-2017 @ 10:23
Η πηγαιότητα και τη τέχνη του λόγου σου δίνουν ποιήματα, που χαράζονται στο μυαλό και την ψυχή, βρίσκοντας τον προορισμό τους. Την καλημέρα μου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο