| Εγώ που τρόχιζα το χθες με κοροϊδία
Εσύ που δείπνησες ξανά με γιατρικό
Εγώ υπάρχω για να κλέβω ευτυχία
Εσύ μου δίνεις το ρυθμό να ξαναζώ
Εγώ που ανάβω το φιλί με στεναγμούς
Εσύ που κάθεσαι σ' αιώρα απιστίας
Εγώ προσδίδω στην αγάπη μας θυμούς
Εσύ δηλώνεις του μηδέν αισθηματίας
Εγώ που παίρνω απ' την αύρα σου πνοή
Εσύ που φεύγεις πριν ζητήσω εγώ αντίο
Εγώ δοκίμασα του πριν καταρροή
Εσύ προσκύνησες μετά δίχως φορτίο
Εγώ σε δέχθηκα στο ύψος της καρδιάς μου
Εσύ σκαρφάλωσες σε σάρκες φιλικές
Εγώ προσπάθησα να σ' έxω αγκαλιά μου
Εσύ διέλυσες του νου το επαρκές
Εσύ κι εγώ δεν θα υπάρξουμε ξανά.
Έδωσα τέρμα στην ζωή σου με νυστέρι.
Υπήρχες μόνο να υμνείς τον σατανά,
ενώ εγώ πάντα του Θεού είχα τ' αστέρι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|