stixoi.info: Ο πρίγκηπας του σκότους

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο πρίγκηπας του σκότους

Σε ένα πλανημένα κυβερνήτη νου
και στου ναρκισσισμού τη φωταψία
στο σαδισμό και τη χαρά του αλλουνού
όταν βασιλεύει η αγωνία.

Στο κήπο μιας φρικτής Γεθσημανής
όταν τα χείλη θα φιλήσουνε το χώμα
κάτω απ΄τη ρίζα κάθε σκέψης σκοτεινής
και χαμηλότερα ακόμα.

Κει που ο φόβος θα οπλίσει με καρφιά
Όποιον σταυρό κρυφοφυλά στους σταυρωτές του
και στον που φτύνει στον καθρέφτη κυνικά
τις τυψεις και τις ενοχες του.

Στον στείρο λόγο και την εύκολη ζωή
Κει που κρυσταλλώνεται η ανάγκη για το πλείον
Στην ποταπή παγιωμένη λογική
πώς είναι βάρος ο πλησίον.

Στου σταυροφόρου την αγία ηθική
Και στου εστέτ την γλισχρή κλεισμένη κάστα
Κει που ο νόμος και η τάξη κυριαρχεί
σε αρείων στόφα και την άθλια την πάστα.

Στου μαλαμάτου την αξία την χρυσή
Την ευτελή και λατρεμένη αλαζονεία
Όπου εκτιμάται η πορφύρα και η χλιδή
Και περισσεύει των ανθρώπων η βλακεία.

Όπου ο χορτάτος διαλέγεται σοφά
Και ο πεινασμένος σαν τσακάλι κολακεύει
Όπου η ράβδος μόνον πείθει και νικά
Και ο προφήτης με αργύρια ρητορεύει.

Στων αυτοχείρων την στερνή πικρή μπουκιά
που χαιρετούν φλεγματικά τον θάνατο τους
Κει που ανθρώποι κηνυγάνε τα στοιχειά
Και ανεβάζουν στις πυρές τον διάφορο τους.

Μές στην σπηλιά που ενεδρεύει στα κρυφά
Κειό το θεριό που έχει όψη προμηθέα
Και αντιποιείται αρπαχτικά και ληστρικά
Την επανάσταση,το φως και την ιδέα.

Όπου οι βραχμάνοι ανταμώνουν σε στοά
Και ανταλάσσουν την αχρείαστη σοφία
Πιόνια θανάτου που κινούνε τα κοινά
Στη θηριώδη και μουντή τους υστερία.

Στων διδασκάλων το αγέλαστο ρητό
Και στου μαγίστρου την τετράπατη την τιάρα
όπου της αβύσσος το Άπληστο φυτό
Σπέρνει την τρέλα στους θνητούς και την κατάρα.

Όπου ο φθόνος βασιλεύει αρχηγός
Και αναδεύονται αιμάτων ιστορίες
σε ποταμό που ανταριάζει κοχλαστός
και εντός του θλίψες και ανείπωτες κακίες.

Και μοιχαλίδα η ζωή παρακινεί
Βρούτους αχάριστους να σηκώσουνε το χέρι
Στης προδοσίας το αδήριτο σχοινί
Και εκεί που άρχει αδερφοκτόνο το μαχαίρι

Και όπου ορίζει ένα θέλημα φρικτό
Μονογενές,μονότροπο και χτικιασμένο
Να βασιλέψει πάνω απ’όλα το Εγώ
Είδωλο , μαύρο και φρικτά διεστραμμένο

στου ακοινώνητου τα όρια τα σκληρά
κει που ο λύκος τρώει τον εαυτό του από συνήθεια
αυτοδικαίως και αυτόθελα ζητά
να γίνει ο λόγος του η μόνη αλήθεια.

Ε!Εκεί βρίσκεται ο πρίγκηπας του σκότους
που βασιλεύει στους ανθρώπους


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα

Αλντεμπαράν 23-05-2017 @ 00:23	Αυτά.Ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή και τα καθημερινά αποτυπώματα σας.Ειδικά αναφέρομαι στα μέλη πού "γνωριστήκαμε" πρώτη φορά. Θα τα ξαναπούμε σύντομα Και πάλι ευχαριστώ! Π.Π. ::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 23-05-2017 @ 00:18	Ωραίο! ::hug.::
Celestia 23-05-2017 @ 02:16	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αναπάντεχος 23-05-2017 @ 07:28	Κάθε τετράστιχο και μάθημα!!!!!
Κων/νος Ντζ 23-05-2017 @ 07:46	Εξαιρετικό! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Όπου ο φθόνος βασιλεύει αρχηγός Και αναδεύονται αιμάτων ιστορίες σε ποταμό που ανταριάζει κοχλαστός και εντός του θλίψες και ανείπωτες κακίες.
ΒΥΡΩΝ 23-05-2017 @ 09:20	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ......................................................!
inokrini 23-05-2017 @ 09:41	ΩΡΑΙΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Μονοχίτων 23-05-2017 @ 10:02	Όλο ήταν εξαιρετικό αλλά κράτησα μια φράση: Όπου ο χορτάτος διαλέγεται σοφά Και ο πεινασμένος σαν τσακάλι κολακεύει Όπου η ράβδος μόνον πείθει και νικά Και ο προφήτης με αργύρια ρητορεύει. Αυτό τα λέει όλα! ΕΥΓΕ!
νικολακοπουλος θανάσης 23-05-2017 @ 17:16	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: javascript:insertext('::mad.::',%20'comment')
Μ.Ελμύρας 23-05-2017 @ 20:41	Έξοχη ποίηση! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 23-05-2017 @ 23:56	Αλντεμπαράν?γιατί φεύγεις???εδώ διψούμε για ποιήματα σαν το σημερινό σου, ελπίζω να μην αργήσεις να μας ξανάρθεις....γιατί εμένα κι ας μεγάλωσα...μου αρέσει πολύ να μαθαίνω, να είσαι πάντα καλά, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αλντεμπαράν 25-05-2017 @ 01:49	Κατά τα φαινόμενα παρών ακόμα ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο