| |
| | Τα...δεν..τα..όχι..και τα ..μη |  | | | Δεν σας εύχομαι σ` αυτή τη παλιοζωή, να ακούσατε σε..μη..κι όταν ο εαυτός σας σας έλεγε..όχι..εσείς να λέγατε...ναι..προσωπικά δεν το κατάφερα...κι έβαλα και ένα σωρό...πρέπει...ώρες, ώρες με πονάει αυτό, ευτυχώς όχι πάντα. Καλό Σαββατοκύριακο, σας ευχαρι | | |
Περίμενα...μα ήρθες αργά
έχουν φύγει, πια τα τραίνα
διαβήκαν, χίλια δειλινά
δικό μου...μήτε ένα
Περπάτησα...για το σταθμό
μα ήταν πολλά τα εμπόδια
είχε η ζωή μου ένα σκοπό
τα πρέπει μου, εφόδια
Περνούσαν χρόνια και καημοί
μα σε σταθμούς δεν πήγα
τα ..δεν ..τα ..όχι.. και τα.. μη
καρδιά μου...δεν σε είδα
Με πρέπει..έμαθα να ζω
και το ταξίδι..αργούσε
για της ζωής, ψηλό σκοπό
και η ζωή!! περνούσε
Το δίκαιο το είχα αγαθό
κι όσα στ` αλήθεια θέλησα
δεν ρώτησα, ποτέ εαυτό
και το ταξίδι..αμέλησα
Έφευγαν τρένα μακριά
ξέχασα..πως..τι..πόθησα
την έδωσα όλη τη καρδιά
και τη ψυχή...εμπόδισα
Ταγμένες κι οι δυό, στη γη
κοιτούσανε τ` αστέρια
γίναν των αλλουνών πηγή
της προσφοράς, τα χέρια
Μες στους αιώνες κοίταγαν
αητούς...να ταξιδεύουν
κι όλο τα τρένα μέτραγαν
σ` ένα σταθμό, να φεύγουν
Έδωσαν, έδωσαν, οι πηγές
κι έλεγα μη στερέψουν
μαζί χαρές, μαζί πληγές
καρπούς...άλλοι να δρέψουν
Μια διαδρομή, ίσια χάραξα
ίδια...με του καθένα
βαρκούλα, που προσάραξα
μες στα συνηθισμένα
Ξέχασα...τι θέλω να ρωτώ
μονάχα, εγώ να δίνω
αγάπες μου, να τις κρατώ
μόνη μου...να μη μείνω
Και άκουγα εκεί μακριά
μύρια χρόνια, ένα τρένο
μα ήταν τα πόδια μου βαριά
είχα εαυτό...ταγμένο
Τους αετούς, κοιτώ ψηλά
τα τρένα..έχουν φύγει
που είν τα δικά μου τα φτερά
μια σκέψη με τυλίγει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Celestia
27-05-2017 @ 03:26 | Με ξεχασες και μενα.... ::no.::
Υπεροχο το ποιημα σου!!!!!!! ::hug.:: | | Skylight
27-05-2017 @ 03:57 | Υπέροχο!!! Μπράβο Γεωργία φοβερό!!!! ::up.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Ευαγγελία Άνδρος
27-05-2017 @ 07:35 | Εξαιρετικό, πάρα πολύ ωραίο!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: Καλή σου μέρα!!!!!! ::love.:: | | smaragdenia
27-05-2017 @ 08:09 | ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ
ΘΑΒΟΥΜΕ ΤΑ "ΘΕΛΩ" ΜΑΣ
ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΤΑ "ΠΡΕΠΕΙ"
ΠΟΥΑΛΛΟΙ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΚΙ ΕΤΣΙΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ
ΠΟΥ ΚΥΛΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ
ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ!!!!!! | | Κων/νος Ντζ
27-05-2017 @ 08:48 | Πάρα πολύ ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | inokrini
27-05-2017 @ 09:32 | Και άκουγα εκεί μακριά
μύρια χρόνια, ένα τρένο
μα ήταν τα πόδια μου βαριά
είχα εαυτό...ταγμένο
Τους αετούς, κοιτώ ψηλά
τα τρένα..έχουν φύγει
που είν τα δικά μου τα φτερά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μια σκέψη με τυλίγει ::love.:: | | ακριτας
27-05-2017 @ 10:32 | Περπάτησα...για το σταθμό
μα ήταν πολλά τα εμπόδια
είχε η ζωή μου ένα σκοπό
τα πρέπει μου, εφόδια
Υπέροχο!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιάννης Κατράκης
27-05-2017 @ 10:52 | Μια διαδρομή, ίσια χάραξα
ίδια...με του καθένα
βαρκούλα, που προσάραξα
μες στα συνηθισμένα
Ζωγραφίζεις Γιωργία ..δεν γράφεις ...
::hug.:: ::love.:: ::hug.::
| | rania.foka@yahoo.co.uk
27-05-2017 @ 11:24 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | ΕΣΠΕΡΟΣ
27-05-2017 @ 13:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γεδεών
27-05-2017 @ 19:15 | Τους αετούς, κοιτώ ψηλά
τα τρένα..έχουν φύγει
που είν τα δικά μου τα φτερά
μια σκέψη με τυλίγει
Όμορφο!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
27-05-2017 @ 23:46 | Ευχαριστώ αγαπητά φιλαράκια για όλα ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
