| |
[I][color=black][font=georgia]
Ίσως το όνειρό σου χωρίστηκε από το δικό μου
και στη σκοτεινή θάλασσα, με έψαχνε όπως πρώτα
υπήρχες όταν δεν ακόμα, όταν χωρίς να σε διακρίνω
έπλεα στο πλάι σου, και τα μάτια σου έψαχναν
αυτό που τώρα - ψωμί, κρασί, έρωτα και θυμό -
σου δίνω με γεμάτα χέρια, γιατί εσύ είσαι το κύπελλο
που περίμενε τα δώρα της ζωής μου.
P. Neruda
(Απόσπασμα απο τη νύχτα στο νησί)
''Asturias''
Άσε εμένα να γελάσω σήμερα.
Ρίχνοντας το βλέμμα μου σε υφαντά
Που παίδεψαν με τα χέρια τους
Δροσέρα κορίτσια των Asturias.
Εκείνα με το θλιμμένο βλέμμα, το ίδιο βλέμμα
Που είχαν πριν και μετά τον πόλεμο.
Άσε με να ανεμίσω εξιλέωση
Μεγέθους, σταγόνας λεμονιού στο στόμα.
Τρελλή Ανεμοδούρα και Σάλπιγγα μαζί
Η απόγνωση μου, συναντά
Τις μεταμεσονύκτιες ώρες
Καθισμένες με τα χέρια στο σαγόνι
Σαν να σκέφτονται
Σαν να θλίβονται.
Το μόνο που σκέφτονται όμως
Είναι απλώς να περάσουν.
Άσε, να τρίψουν τα άγρυπνα μάτια τους
Αυτές οι ίδιες ώρες.
Μετά χάϊδεψέ τες
Ρυθμικές να γίνουν κινήσεις
Στο δώθε - πέρα αργαλειού.
Έτσι ξεχνιέται το αίμα.
Τον πόλεμο, μέσα απ΄τις γρίλλιες τους
Θ΄ αφήσουν να γλιστρήσει.
Σαν να μην πέρασε ποτέ.
Άσε και το μόνο κόκκινο που θα τον θυμίζει
Θα ΄ναι κλωστούλες σφιχταγκαλιασμένες
Και μια κόκκινη θλίψη
Που σε χρωματίζει
Αν ποτέ κοιτάξεις στα μάτια
Ένα δροσερό κορίτσι απ΄ τις Asturias.
Με βλέπεις που χαμογελώ;;;;;;
[/B][/align]
[/color][/font][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
