| |
ΠΕΙΘΩ ΠΑΛΙ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ
ΜΗ ΚΛΕΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΧΝΑ
ΜΑ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
ΠΑΛΙ ΕΡΧΕΣΑΙ ΜΩΡΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΒΟΥΝΑ!!
ΚΙ ΑΠΟΨΕ ΠΙΝΩ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΒΗΝΩ
ΣΒΗΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ
ΜΑ ΕΣΥ ΕΝΤΟs ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΑΓΡΙΜΙ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΑΑ
ΚΑΝΩ ΤΑΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ
ΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Μ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ
Τ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΟΥ ΜΑΛΛΙΑ
ΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ
ΜΟΝΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ
ΚΙ ΕΤΣΙ ΣΤΟΥ ΠΟΤΟΥ ΤΗ ΖΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ Μ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΦΕΡΝΩ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΜΥΣΛΟ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
