| |
Δεν είχε η μέρα ομορφήνει
δεν φάνηκαν ξάρτια , πανιά
που ο ήλιος ξαφνικά με αφήνει
κι άγρια πέφτει σκοτεινιά
Κι ενώ σου έχτισα του έρωτα τη μάντρα
στο κομπολόϊ σου δεν μ’ έχεις ούτε χάντρα
φτωχό της νύχτας το παγκάρι
η αγάπη σου έχει χαθεί
και το κρυμμένο σου φεγγάρι
σκοτάδι έριξε βαθύ
Κι ενώ σου έχτισα του έρωτα τη μάντρα
στο κομπολόϊ σου δεν μ’ έχεις ούτε χάντρα
θα πρέπει ο ουρανός ν’ ανοίξει
οι αγέρες νά ‘βγουν στη βοσκή
μα άνεμος πως να φυσήξει
που κλέψαν του Αίολου το ασκί
Κι ενώ σου έχτισα του έρωτα τη μάντρα
στο κομπολόϊ σου δεν μ’ έχεις ούτε χάντρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
