Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τελευταίος στίχος
 
[align=center]
Μου φαίνεται πως φύσηξε ο δυνατός αέρας
σκοτείνιασε μια καταχνιά μου μαύρισε ο δρόμος
μουντό μα και παράξενο δείχνει το φως της μέρας
και μου γεμίζει τη ψυχή ο φόβος και ο τρόμος.

Ποτέ του δεν ακούστηκε ο ήχος της φωνής μου
το δάκρυ μου όταν κύλαγε δεν σκούπισε κανείς
θαρρώ αλάτι έριχναν επάνω στην πληγή μου
αγάπη που περίμενα δεν ήρθες να με βρεις.

Τύχη μου ήσουν πάντοτε στραβή και αραχνιασμένη
ποτέ χαρά δεν μ' έδωσες και ήλιου αναλαμπή
χρόνια στο περιθώριο είμαι φυλακισμένος
να περιμένω άχαρα χαρά για να μου μπει.

Ένα μαχαίρι κρέμασα στο άδειο μου τον τοίχο
να το κοιτάζω μόνιμα με μια λοξή ματιά
και περιμένω ελπίζοντας να γράψω ένα στίχο
που θα 'ναι ο τελευταίος μου να με πονεί βαθιά.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καραμελος
 
Κων/νος Ντζ
30-05-2017 @ 22:10
::up.:: ::up.:: ::up.:: Ωραίο!
ΛΥΔΙΑ_Θ
30-05-2017 @ 22:38
::theos.:: ::love.:: ::love.::
Celestia
31-05-2017 @ 01:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
31-05-2017 @ 03:37
και περιμένω ελπίζοντας να γράψω ένα στίχο
που θα 'ναι ο τελευταίος μου να με πονεί βαθιά.
::sad.::
Κων/νος Ντζ
31-05-2017 @ 16:24
Ένα μαχαίρι κρέμασα στο άδειο μου τον τοίχο
να το κοιτάζω μόνιμα με μια λοξή ματιά
και περιμένω ελπίζοντας να γράψω ένα στίχο
που θα 'ναι ο τελευταίος μου να με πονεί βαθιά.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο