| |
| | Ιπταμενες Βαβέλ (bru-ath, 30/9/16) |  | | |
Οι σκέψεις σαν υψώνεσαι κατάμαυρες, θολές.
Ή - για τους περισσότερους - αδιάφορες, κενές.
Μα έξω απ' το παράθυρο βλέπεις τον κόσμον όλο,
Αγνός, καθάριος, φωτεινός, κοσμεί τον ουράνιο θόλο.
Τι κι αν όσοι τον κατοικούν απόλυτα σου μοιάζουν,
Υψώνουν το κεφάλι τους και λάγνα σε κοιτάζουν
καθώς περνάς αγέρωχος, ανώτερος, με ήθος!
Το Ύψος κι η απόσταση δικαιολογούν το ύφος!
Ίσως κι ο Θεός απ' τα ύψη Του είχε την ίδια θέα,
γι' αυτό την Πλάση ονόμασε καλή λίαν, μια μέρα.
Μα οι άνθρωποι εζήλεψαν, θέλησαν να Τον φτάσουν.
Κι αεροπλάνα εσκάρωσαν, νέες Βαβέλ φαντάζουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | You read but didn’t understand; had you understood, you wouldn’t have condemned. | | | |
|
Κων/νος Ντζ
31-05-2017 @ 21:36 | ::rol.:: ::rol.:: ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
