| |
[align=center]Είναι αργά το βράδυ
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι
κοιτάζω με απορία το μισοφωτισμένο δωμάτιο
Τόσο άγνωστο και τόσο κενό
Κάτι λείπει, δεν μπορώ να θυμηθώ τι
Τι ειναι αυτό που η έλλειψη του κάνει τόσο άγνωστο το χώρο
Μετά θυμήθηκα
Έψαξα να σε βρω
δεν ήσουν πουθενά
Ούτε σαν εικόνα στο μυαλό μου
Όταν είσαι δίπλα μου πάντα σε θυμάμαι
Ξέρω ότι είσαι εσυ
Έκπέμπεις κατι τόσο οικείο
Φοβάμαι πολύ
Ακόμα φοβάμαι
Μακριά σου φοβάμαι
Ήρθε αυτή η μέρα που μου έλεγες
Η μέρα που ξύπνησα
και η απουσία σου ήταν τόσο βασανιστική
Γιατί τώρα ξέρω, δεν θα ξανά 'ρθεις
Δεν θυμάμαι τίποτα απο το χθεσινό βράδυ
Μονάχα εμένα να μαζεύω τα κομμάτια μου
Πεσμένα στο πάτωμα,κάποια εξαφανισμένα
Μου τα είχες πάρει
Όχι δεν τα έκλεψες
Στα έδωσα για να ξέρεις που θα με ξανά βρεις
Είναι δικά σου για πάντα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
