| |
Βαθειά ψυχή μου μόνο εσύ με ξέρεις
Πόσο έχω αγαπήσει , πόσα έχω νιώσει
Κλείνω τα μάτια στο κενό πηδάω
Δεν με φοβίζει αν κάτι με σκοτώσει
Τρελή μου σκέψη
Είναι που σ ΄ είχα πάντα
Να με ανεβάζεις σε άλλους γαλαξίες
Σε ευσταθείς καιρούς και εχθροπραξίες
Να μου ξορκίζεις σταθερές αξίες
Είναι μάτια που ζητούνε προσοχή
Και αλλά φως μου σε κοιτούν σαν να σε ξέρουν
Είναι άνθρωποι, σαν τρένα βιαστικοί
Και άλλοι που στο πέρασμα τους σε μαγεύουν
Άσε με , κάπου στα σύννεφα να ζω
Με ανέμους να ξεφεύγω από τα ίδια
Και αν ξεχάσω να σου πω πως Σ΄αγαπώ
Γίνε μέσα στην ζωή μου η μόνη αλήθεια
Είναι που έμαθα να σου γελάω
Να σε μαθαίνω να ζητάς, εαυτέ μου
Ότι με κάνει να φως να απορροφάω
Όλα τα πάθη μου, συγχώρεσε μου
Τρελή μου σκέψη
Είναι που σ΄ είχα πάντα
Να με ανεβάζεις σε άλλους γαλαξίες
Σε ευσταθείς καιρούς και εχθροπραξίες
Να μου ξορκίζεις σταθερές αξίες
[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
