Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανάμνηση
 
Και ξαφνικά
θυμήθηκα
τότε που ήμασταν παιδιά
(τότε που ήμουν παιδί),
πάντα μια μέρα πριν ανοίξουν τα σχολεία
πήγαινα στην παιδική χαρά
και καθόμουν πάντα στην ακριανή δεξιά κούνια.
Είχαμε πάει και μαζί!
Θυμάσαι Κατερίνα;
Που τρέχαμε και οι δύο να ''πιάσουμε'' την κούνια που θέλαμε πριν την προλάβει η άλλη;

Μέχρι που καταλάβαμε πως θέλαμε διαφορετική κούνια η κάθε μια.
Και σταματήσαμε να τρέχουμε.

Μέχρι που μεγαλώσαμε.
Και σταματήσαμε να τρέχουμε.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

xristinaP.oetry
 
tabasco0
09-06-2017 @ 19:53
η αναμνηση θα ηταν πιο ενδιαφερουσα αν θελατε την ιδια κουνια τον ιδιο ανδρα αργοτερα και διαφορα τετοια
Oλύμπιος-Θεός
09-06-2017 @ 20:04
::hug.:: ::up.::
xristinaP.
09-06-2017 @ 20:06
χαχαχα ναι θα ηταν πιο ενδιαφερουσα ισως..
Κων/νος Ντζ
09-06-2017 @ 21:31
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο