| |
Με βρισκει το ξημερωμα με δακρυα στα ματια
Με το δικο σου χωρισμο να γινομαι κομματια
Κρυο και ερημο πρωι διχως την συντροφια σου
Θλιμμενο μου ξημερωμα ραγιζεις την καρδια μου.
Αυτα τα ξημερωματα η μοναξια με πνιγει
Μια αγαπη μου παλια θυμαμαι και πονω
Αυτα τα ξημερωματα παραπονο και οδυνη
Μονο η σιωπη για συντροφια στο κρυο πρωινο.
Καθε ξημερωμα μια μαχαιρια στα στηθια
Αετος που του τσακισανε τα δυο του φτερα
Ειναι τα ξημερωματα πληγη μες την ψυχη μου
Χωρις εσενα διπλα μου ξημερωμα εισαι η φυλακη μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
