| Πώς σε λένε; Τ’ όνομά σου ποιο ’ναι,
ποιο ’ναι τ’ όνομά σου το γλυκό,
των ανθρώπων είναι των πολλώνε,
γιά ’χει νότες που δεν τις ακώ;
Η φωνή σου, στα δικά μου μέρη,
φτάνει σαν τ’ αγέρι που φυσά,
πάντοτε με τρόμαζε τ’ αγέρι,
μ’ έβρισκε στου δρόμου τα μισά.
Πώς σε λένε; Ποιο ’ναι τ’ όνομά σου,
σε ποιο κάστρο μέσα, κατοικείς,
ποιοι μπορούν με μάτια να θαυμάσουν
και σε σένα να σταθούν εγγύς;
Είσαι το τραγούδι που πληγώνει,
των καρδιών τις πι’ όμορφες χορδές,
βασιλείς σού κλίνουνε το γόνυ,
μάντηδες σού χύνουνε σπονδές.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|