| |
1-8-01 ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΩΡΕΣ
από τη συλλογη της κρητης τα γυρισματα
Φεύγεις και χάνεσαι,σαν φύλλο με το θρόισμα τ’ανέμου
σαν σε κοιτώ,
βλέπω να πέρνης χρώμα παράξενο ουρανέ μου
μια φωτεινος! όταν αφήνεις να σε αγγίξη μια ακτίνα
μια γκριζωπός! θυμώνεις! κι αφήνεις σύννεφα,να ρίχνουν την κουρτίνα
και κάθομαι και σε χαζεύω!ώρες ατέλειωτες !!!!!
με το μυαλό μου ταξιδεύω
βλέπω ν’απλώνεσαι,σαν γίγαντας πελώριος μπροστά μου
να κάνης νάζια,ρίχνοντας τις συννεφιές,
που θλίβουν την καρδιά μου
κι είναι ατέλειωτες οι ώρες!
………………………
Θέλω να φύγω απ’τα ίδια,σιχάθηκα!
να βλέπω διαρκώς μια μάζα αποκα’ί’δια
θέλω ζωή!χαρά κι αγάπη,να θεριέψω!
και την ψυχή,πριν φύγει μακριά, να αντριέψω!
μα δεν μπορώ να’μαι’άλλο μονάχη
με συνεχές ερωτηματικό χωρίς να βρίσκω άκρη
ατέλειωτες ώρες!
παίρνω μολύβια και χαρτί,χαράζω γραμμές
ό,τι παράξενο στο διάβα τους μου βγάζουν
κι έτσι αμήχανα,απλώνω μπροστά μου γαλάζιο τοπίο
μια βάρκα μόνη,από χαρτί ,να’χη μοτίβο
και προσπαθω να της δώσω ζωή!χρώμα!και βάση!
να την αφήσω στα γαλάζια τα νερά και όπου φτάση
……………..
Ατέλειωτες ώρες!
να γράφω γράμματα στη σειρά,να φτιάχνω λέξεις
να ολοκληρώνονται μέσα σ’αυτά όλες οι σκέψεις
να’ναι ποιήματα ερωτικά,απ΄’την καρδιά βγαλμένα
αχ!βρε ψυχή μου,πόσο θ΄’αντέξης να ζής μ’αυτά
αληθινά ατέλειωτες ώρες;
δακρύζουν μάτια,φιγούρες σ’αυτά μιλάνε
θέλουν να πούν τόσα πολλα,σ’αυτους που κοιτάνε,
κι ένας λιγμός ανεβαίνει βουβός
τα στήθια πονάνε!κι αναρωτιέσαι....
τρυπούν τα μυαλά,σαν δεν σου μιλάνε
αχ! Πόσες ατελειωτες ώρες;
....................................
μα παίρνω την δύναμη εγώ,από αυτά της ψυχής μου τα συντρόφια!
με του μυαλού τις φαντασίες , ταξιδεύουμε,
στη βάρκα κάνοντας πανιά,
και ‘δω στο μόλο σε περιμένω
ατέλειωτες ώρες!
k.l.inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
