| Θα τρόμαζες αν ήξερες τα λόγια που σου κρύβω,
τις σκέψεις που ξεστόμισα μόνο στη σιωπή.
Και το πώς σε ήθελα κοντά μου γι’άλλο λίγο
τώρα που η ανάσα μου έγινε ντροπή.
Τώρα που η εικόνα σου ζει σε αναμνήσεις
και η ελπίδα χάνεται σαν έρθει το πρωί,
θα τρόμαζες αν ήξερες πόσο μου’χεις λείψει,
τις ώρες που θα ήθελα να ήσουνα εκεί.
..........................................................................
Copyright © Δημήτριος Μπονόβας[align=center]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|