| Ήταν, παλιά, στο βουνό της Πεντέλης,
μια κόρη με χρυσαφένια μαλλιά,
που την κρατούσε κλειστήν ο Νταβέλης,
στη σκοτεινή του σπηλιά.
Την είχε ’κεί για να τού μαγειρεύει
κι έλεγε πως θα τήνε παντρευτεί
κι ότι τ’ αμύθητα πλούτη που κλέβει,
θα ’χε δικά της αυτή.
Μια Κυριακή, στην πηγή παραπέρα,
πριν οι καμπάνες χτυπήσουν οχτώ,
βρήκε τα στέφανα, βρήκε τη βέρα
και το λευκό νυφικό.
Τον καρτερούσε να ’ρθεί, το βραδάκι,
κάτ’ απ’ τη γέρικη την καρυδιά,
αλλά τού μπήξαν οι χωροφυλάκοι,
μια μαχαιριά στην καρδιά.
Από τα τότε και μέχρι τα τώρα,
πολλοί την είδανε περαστικοί,
να περπατεί μ’ άσπρα πέπλα στην μπόρα,
σαν φαντασιά ξωτική.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|