| |
Νερό! Ένα μπολάκι στην πόρτα μας και για τα ζωντανά!
Ένα υπέροχο σημάδι παιδείας κόντρα στον απαίδευτο που το κλωτσάει.
Και κάποτε το βαριέται, ή τον αλλάζει. Ένα χαμόγελο ανέλπιστο στο πρό
σωπό σου, που αφήνεις, να το βλέπεις και σε άλλες πόρτες.. τρεις στις
δέκα είναι καλά, πολύ καλά για αρχή. Θέλω να το δω!
Μια μέρα, πρόσφατα, περπάτησα οχτώ ώρες μοιράζοντας φυλλάδια και
τα είδα όλα. Από κάθε άποψη. Από μια ωχριά η φαντασία, και από άλλη
ντρέπεται. Μια μόνο μέρα δυστυχώς, και θα μου μείνει αλησμόνητη, η
γλύκα της και από την άλλη η πίκρα, από το μέγεθος μιας λανθάνουσας
εγκατάλειψης, αγνόησης, διάκρισης. Το ότι δεν είχα φράγκο πάνω μου,
νομίζοντας ότι έχω, μάλλον δεν με χάλασε καθόλου Μάλλον με ώθησε,
να προχωρήσω, δίχως αναστολή. Ζήτησα νερό από ένα ταβερνάκι και
μου πρόσφεραν όλο το παγωμένο μπουκάλι. Και ένα υπέρλαμπρο ζευγάρι
τρίτης ηλικίας με την εγγονούλα τους μου γελούσαν σαν παιδιά που
ανοίγουν δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Με μια τέτοια
ευλύγιστη ορμή πετάχτηκε η Κυρά να με εξυπηρετήσει. Άνθρωποι που
δεν με ξέρανε και δεν θα με ξαναδούν και με ρώτησαν πως με λένε, κι η
μικρή με ένα μεγάλο χαμόγελο μου έκανε: "Ε, Γιούλη λένε τη μαμά μου!".
Άνθρωποι πιο δροσεροί κι απ' νερό τους, πιο γλυκοί και από τα τραγανά
κεράσια τους που μου έβαλαν στην χούφτα, και που ξεκουράστηκα και μόνο
στο προσκάλεσμα τους, να καθίσω στη σκιά μαζί τους- από τον ανάλαφρο
ίσκιο τους!. Νερό! Έτσι να το προσφέρουμε και στα ζωντανά. Από ψυχής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
