stixoi.info: Με την κλεψύδρα του χρόνου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Με την κλεψύδρα του χρόνου

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΕΨΥΔΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
( Νοσταλγικές αναπολήσεις )

Τότε που μέτραγα πόσες ανταύγειες,
σκόρπιζε γύρω μου το λυκαυγές.
Ήταν που έψαχνα εικόνες άγιες,
να μου γιατρέψουνε παλιές πληγές.

Κι όταν με ρώταγες πόσες τριήρεις,
είχαν οι Πέρσες και η Αθηνά.
Σ' ένα ταξίδι να με παρασύρεις,
ερχόσουν πάλι απ’ το πουθενά.

Τότε που λέγανε πως είχα χρόνια,
φίλο το θάνατο και συγγενή,
στου θολωμένου μου μυαλού τ’ αλώνια,
πάλευ’ ο χάρος με το Διγενή.

Κι όταν με ρώταγες πόσα αστέρια,
βγαίναν περίπατο κάθε βραδιά.
Ήτανε κάτι καυτά καλοκαίρια,
που μου' χαν κάψει κορμί και καρδιά.

Τότε που μέτραγα πόσα βαγόνια,
σέρναν τα τρένα στην πρώτη γραμμή.
Ήμουν στης νιότης μου τ’ άγουρα χρόνια
και με κουρσεύαν αγάπης καημοί.

Κι όταν αγνάντευα πόσα βαπόρια,
μέναν αρόδο απ’ τον ταρσανά.
Ήταν που βγαίνανε κάτι μποφόρια,
απ’ τα ματάκια σου τα γαλανά.

Επωδός:
Τώρα τα χρόνια μονάχα λυπάμαι,
πόσα περάσαν μετρώ και θρηνώ.
Με την κλεψύδρα του χρόνου κοιμάμαι,
με την κλεψύδρα του χρόνου ξυπνώ.

Γιώργος Δ. Σ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φαντασίας,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Χρήστος Κωστελίδης 25-06-2017 @ 00:12	Όμορφη μελαγχολική αναπόληση, γεια σου Νικηφόρε!
Κων/νος Ντζ 25-06-2017 @ 00:15	Και όταν μέτραγα πόσα βαγόνια, σέρναν τα τραίνα στην πρώτη γραμμή, ήμουν στης νιότης μου τ’ άγουρα χρόνια και με κουρσεύαν αγάπης καημοί. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Κατράκης 25-06-2017 @ 02:21	Τώρα τα χρόνια μονάχα λυπάμαι, πόσα περάσαν μετρώ και θρηνώ. Με την κλεψύδρα του χρόνου κοιμάμαι, με την κλεψύδρα του χρόνου ξυπνώ. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υπέροχο Νικηφόρε
ΒΥΡΩΝ 25-06-2017 @ 08:47	Και όταν μέτραγα πόσα βαγόνια, σέρναν τα τραίνα στην πρώτη γραμμή, ήμουν στης νιότης μου τ’ άγουρα χρόνια και με κουρσεύαν αγάπης καημοί. ::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth 25-06-2017 @ 09:19	Τώρα τα χρόνια μονάχα λυπάμαι, πόσα περάσαν μετρώ και θρηνώ. Με την κλεψύδρα του χρόνου κοιμάμαι, με την κλεψύδρα του χρόνου ξυπνώ. Ναι... αυτό !!! Μα όλο ειναι ΥΠΕΡΟΧΟ.!! ΝεφΕλλη
ΛΥΔΙΑ_Θ 25-06-2017 @ 09:39	Δεν έχω λόγια Νικηφόρε !!! Υπέροχο...υπέροχο !!
Αναπάντεχος 25-06-2017 @ 10:16	ΜΠΡΑΒΟ ΝΙΚΗΦΟΡΕ!!!!! ::yes.::
Κοσμάς Δ. 25-06-2017 @ 10:59	Πολύ ωραίο Νικηφορε... ::up.::
oneiropola 25-06-2017 @ 20:01	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini 25-06-2017 @ 21:17	Με την κλεψύδρα του χρόνου κοιμάμαι, με την κλεψύδρα του χρόνου ξυπνώ. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 25-06-2017 @ 22:42	Νικηφόρε μου, ένα αληθινό αριστούργημα!! το ζήλεψα...το κρατώ να το έχω δικό μου...........μήπως διαβαζοντάς το καταφέρω να γράψω κι εγώ ένα που να του μοιάζει λιγουλάκι!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
Γεδεών 25-06-2017 @ 22:59	Και όταν μέτραγα πόσα βαγόνια, σέρναν τα τρένα στην πρώτη γραμμή, ήμουν στης νιότης μου τ’ άγουρα χρόνια και με κουρσεύαν αγάπης καημοί. Πανέμορφο από κάθε άποψη!!! Καλό σου βράδυ φίλε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο