Κων/νος Ντζ
25-06-2017 @ 23:11 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
"μαριαννάκι!"
25-06-2017 @ 23:49 | Σπαρακτικό! ::up.:: ::cry.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-06-2017 @ 23:59 | Αχ βρε Γιάννο τι τραγική αλήθεια, σαν να βλέπω μπροστά μου όλες τις Σύριε από το στρατόπεδο, μαζί με τα κούτσικα που τις κοιτάζω αμίλητη κι έχω τόσα μα τόσα πολλά να τους πω, ίδια με τα δικά σου, φεύγοντας κάθε φορά με πιέζουν τα μηνίγγια μου και με πνίγει ένας λυγμός, ανάθεμα...ανάθεμα στους αίτιους. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
inokrini
26-06-2017 @ 08:46 |
Ένα παιδί όλο ρωτά
Μάνα γιατί δεν έρχονται πίσω τα χελιδόνια
μάνα γιατί δεν τραγουδούν ξανά τα αηδόνια;
Μάνα γιατί το γιασεμί στον κήπο εμαράθει
μάνα γιατί ο κύρης μου στον πόλεμο εχάθει;
Όλο ρωτάει το παιδί μ’ απάντηση δεν παίρνει
η μάνα στέκει στη γωνιά και το κεφάλι γέρνει.
Κάνει ΄να βήμα το παιδί κι’ άρπαξε την ποδιά της
κι’ η μάνα το ‘χωσε βαθειά μέσα στην αγκαλιά της.
Αρχίνησε να του μιλά άρχισε να του λέει
την πείρε το παράπονο και άρχισε να κλαίει.
Τα χελιδόνια χάθηκαν γιατί φωλιά δεν έχουν
τις βομβαρδίσανε κι’ αυτές και σπίτι πια δεν έχουν.
Σωπάσανε και τα πουλιά σωπάσαν και τ’ αηδόνια
τα τρόμαξαν οι άνθρωποι οι βόμβες τα κανόνια.
Το γιασεμί μαράθηκε γιατί νερό δεν έχει
είναι γλυφό είναι πικρό κι’ ο ουρανός δεν βρέχει. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
