stixoi.info: Ο Δρομοσ Με Τισ Λευκεσ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο Δρομοσ Με Τισ Λευκεσ

23-4-2014 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ
από τη συλλογη στοχασμοι

-Μακρυς ο δρόμος με τις λεύκες
Στέκουν καμαρωτές, λικνίζοντας τα κλαριά τους για να φανη η σταχτοπράσινη φορεσιά τους
Άλλες πάλι έχουν στήσει ένα σφιχταγκάλιασμα με τους κισσούς,
χορεύοντας ένα παθιασμένο τάγκο
κι όλη τους η ομορφιά κι η μυρωδιά του κορμιού τους
ξεχύνεται στο πέρασμα του αεριού

-Ψυχή μου περπάτα αργά!και κοίταζε αυτή της φύσης την αγάπη
αγνή παραδομένη χρόνια τώρα.
Ο ήλιος τρεμοπεζει,μέσα από τα φύλλα τους,στέλνοντας το χαμόγελό του και την επιβράβευσή του.
αργει να’ρθή το δείλυ!!!
Μα και να’ρθή,αυτές πάλι εκεί θα τις βρής σφιχταγκαλιασμένες,
να ‘ριγούν στου έρωτα την όψη!
μακρυά ο δρόμος ο αληθινός! δεν εχει σύνορα ο πηγαιμός.

Ο δρόμος με τις λεύκες, σκιάζεται απ’την κορμοστασιά
δροσιά τ’αέρι που περνά,χα’ιδεύει όλα τριγύρω’
κι οι σκέψεις,παραμέρισαν της λογικής το διάβα
κι άνοιξαν πόρτα να φανη,του ονείρου αυτό το άρμα
που από μακρυά ακούγονται τα πέταλα τ’αλόγου
τι κι άμα είναι ανοιξη;;χειμώνας; καλοκαίρι;;

Του ονείρου τ’άρμα προχωρά! σταματημό δεν έχει!
κι ας πέφτουν στάλες της βροχής,σαν να’ναι πρωτοβρόχι
μύρισε το χνώτο της γής,στο ραντισμένο χώμα
κι αυτό εκεί!ρολάρει μπρός!
χαίρεται στ’άκουσμα αυτής εδώ της περπατησιάς,ανέμελλο!
τον έρωτα κοιτάζει στα σφιχταγκαλιασμένα τα κορμιά
τι κι αν νυχτώνει!στου φθινοπώρου την αυγή πάλι εκεί θα τρέχει

Στο δρόμο με τις λεύκες! Πού΄στησ’ ο έρωτας χορό
με τους κισσούς αντάμα
και την αγάπη ένιωσαν,στής γής αυτό το θάμμα
πίνοντας νέκταρ ουρανού,στη ροδαυγή, στο δείλυ………

Κ.λ ινοκρινι


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

K.L.INOKRINI

Γιάννης Κατράκης 30-06-2017 @ 08:22	Πάρα πολύ όμορφο ........ Στο δρόμο με τις λεύκες! Πού΄στησ’ ο έρωτας χορό με τους κισσούς αντάμα και την αγάπη ένιωσαν,στής γής αυτό το θάμμα πίνοντας νέκταρ ουρανού,στη ροδαυγή, στο δείλυ……… ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Μονοχίτων 30-06-2017 @ 08:43	Πολύ καλό ::rol.::
Rannia . k 30-06-2017 @ 08:58	Υπέροχη δημιουργία!!! Την καλημέρα μου και έναν όμορφο Ιούλιο!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
"μαριαννάκι!" 30-06-2017 @ 10:19	Πανέμορφο!! ::love.:: ::love.:: ::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 30-06-2017 @ 10:36	::yes.:: ::yes.:: ::love.::
smaragdenia 30-06-2017 @ 10:44	-Ψυχή μου περπάτα αργά! και κοίταζε αυτή της φύσης την αγάπη αγνή παραδομένη χρόνια τώρα. ΥΠΡΤΟΧΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::up.:: ::hug.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ 30-06-2017 @ 11:04	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηώς 30-06-2017 @ 12:21	::theos.:: ο τίτλος και το νόημα ::love.::
vasilis g. 30-06-2017 @ 12:40	Πολύ όμορφο...!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
errikos_rwot 30-06-2017 @ 18:24	Υπέροχο!
errikos_rwot 30-06-2017 @ 18:24	Υπέροχο!
ΒΥΡΩΝ 30-06-2017 @ 20:17	!!!!!!!!!!!!!!.......
Άηχος 30-06-2017 @ 21:53	Πάρα πολύ όμορφο!!
χωρίς λόγια 30-06-2017 @ 23:28	Ωραίο
Celestia 01-07-2017 @ 02:41	Τελειο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini 01-07-2017 @ 17:54	kalo μηνα παιδια σας ευχαριστω ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο