| |
| | Η μπαλάντα του αδικημένου |  | | |
Δεν ξέρω τι μου φταίει,
δεν ξέρω τι να πω
τα πρωινά που ξυπνάω
και στον καθρέπτη σαν κοιτάω
ψάχνω να με βρω.
Σκέψεις μπερδεμένες
κατακλύζουν το μυαλό,
με πνίγουν οι ενοχές μου,
πληθαίνουν οι κριτές μου
κι ο πρώτος είμαι εγώ.
refrain:
Δεν ξέρω τι μου φταίει,
μα ξέρω πως δεν έχω λόγο
να απολογηθώ σε κάποιον,
άφησέ με μόνο.
Δεν πλήγωσα κανέναν
με τη θέλησή μου,
ο μόνος που πληγώνω
είναι η ψυχή μου.
Κανείς δεν με ρωτάει
μέσα μου πώς νιώθω εγώ,
γι' αυτά ο κόσμος είν' αδιάφορος,
είναι και τυφλός,
κριτής και τιμωρός.
Και μένα που δεν πρόδωσα,
όπως έκαναν πολλοί,
στην πρώτη ευκαιρία
με στήνει ο κόσμος στη γωνία
και με πυροβολεί.
refrain:
Δεν ξέρω τι μου φταίει,
μα ξέρω πως δεν έχω λόγο
να απολογηθώ σε κάποιον,
άφησέ με μόνο.
Δεν πλήγωσα κανέναν
με τη θέλησή μου,
ο μόνος που πληγώνω
είναι η ψυχή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
09-07-2017 @ 07:22 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | inokrini
09-07-2017 @ 09:57 | ο μόνος που πληγώνω
είναι η ψυχή μου.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ακριτας
09-07-2017 @ 21:01 | Ωραιότατο!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Άηχος
09-07-2017 @ 21:50 | Όλοι και κάποιον πληγώσαμε, έστω κι αθέλητα,
αλλά ο στίχος σου βγάζει το παράπονο σου και
είναι εκφραστικότατος..!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
