| |
| | Χρυσίζοντας τα κορμιά μας |  | | | Από εδώ που γράφω απόψε κοιτώ ένα φεγγάρι θεικό, ξεχνώ...πατρίδες, πληγές, ιδανικά, ευρώ....γράφω μόνο για τον Θεό έρωτα, μέσα σε θύμησες πολύτιμες, γλυκές περιπλανήσεις. Καλημέρα να ζείτε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Βραδιάζει....κι οι πόθοι στήσανε χορό πάνω στη χρυσή άμμο
Μ` ένα πορφυρό κόκκινο φουστάνι, ξυπόλητη ελευθερία των στεναγμών
Με τα φεγγάρια ολόγιομα, εραστές του πιο γλυκού ονείρου
Εκεί που το κύμα, χορεύει στις γυμνές μας πατούσες
Κι όλα της ψυχής τ` ανομολόγητα στήνουν τρανή γιορτή
Με της πλανεύτρας το γλυκό, αργόσυρτο τραγούδι
Σαν σμίγουν, αλυσοδένονται στην απέραντη μέθη της ηδονής
Γυμνά κορμιά ελεύθερα, λουσμένα από χίλια άστρα
Στη κάψα που άφησε τα σημάδια της, στα βότσαλα της ευτυχίας μας
Οι φωτιές, ενώνουν τις λαμπαδιασμένες μας επιθυμίες, τον πόθο
και το πάθος των φιλιών μας
Όταν ο Ζέφυρος, η Πούλια κι ο Αποσπερίτης, χειροκροτούν απ`
τα ουράνια τη μελωδία της αγάπης
Οι χρυσσοκλωστές του φεγγαριού κρατούν δεμένες τις πεθυμιές
της ανθρώπινης ύπαρξης
Βραδιάζει.....κι η νύχτα πετά μακριά το μαύρο της πέπλο, αφήνοντας να
στροβιλίζεται ο έρωτας πάνω σε δυο μελένια χείλη
Θα πιούν απόψε το γλυκό κρασί στάλα, στάλα ως το μεδούλι, σ`
ένα μαλαματένιο τάσι στολισμένο με τα πλουμίδια της αγάπης
Που τη προσκυνούν τα λόγια της λατρείας εντός μας
Ένα σμίξιμο, ένα ταξίδι στο δρόμο της πολυπόθητης, αθανασίας
Κι οι Θεοί ανάβουν ψηλά στα ξωκλήσσια 2 κόκκινα κεριά
Βραδιάζει.....η φλόγα φεγγοβολά σε δυο καρδιές, δυο κορμιά, ένα σώμα
Στο πρελούδιο, των βιολιών που κατοικούν στα κύματα, στα κύματα που
θα σβήσουν στην αγκαλιά τους, μια μεγάλη πύρινη φωτιά
Θεατή...του πιο τρελού, ζωοδόχου, γενετήσιου αμαρτήματος
Της ευλογίας, που δένει σφιχτά, άρρηχτα, τα πάθη μας
Το πόθο..στην άμμο, στο κύμα, στο φεγγαρόφωτο, στολισμένο με
την αστερόσκονη που κυλά, χρυσίζοντας....τα κορμιά μας, τα ονειρά μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
βενετσιάνικη. μάσκα
09-07-2017 @ 01:59 | ξυπόλητη ελευθερία των στεναγμών
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
στολισμένο με
την αστερόσκονη που κυλά, χρυσίζοντας....τα κορμιά μας, τα ονειρά μας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
δημιουργείς τόσο όμορφα τοπία και ατμόσφαιρες με τις λέξεις σου! | | Κων/νος Ντζ
09-07-2017 @ 07:22 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
09-07-2017 @ 08:31 | ::theos.:: ::kiss.:: ::love.::
Χρόνια σου πολλά φιλενάδα,
με υγεία, κέφι και φρεσκάδα...
| | tabasco0
09-07-2017 @ 09:47 | καλο
καλημερα ::up.:: | | inokrini
09-07-2017 @ 09:57 | εξαιρετικο!!υπεροχο!αισθαντικο!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: | | "μαριαννάκι!"
09-07-2017 @ 11:13 | Μου θΰμισες ένα παλιό μου ποίημα, το "Ιχνη από Χρυσόσκονη". Πολύ όμορφο Γιωργία! ::hug.:: ::up.:: | | Γιάννης Κατράκης
09-07-2017 @ 11:38 | Πανέμορφο Γιωργία ...
Βραδιάζει.....κι η νύχτα πετά μακριά το μαύρο της πέπλο, αφήνοντας να
στροβιλίζεται ο έρωτας πάνω σε δυο μελένια χείλη
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | iokasth
09-07-2017 @ 14:27 | Και Τον δικό μου θαυμασμό.!!
Ω Ρ Α Ι Ο .!!!!!
Ν.Ρ. | | ακριτας
09-07-2017 @ 20:59 | Απίθανο!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Άηχος
09-07-2017 @ 21:37 | Έρως ανίκατε μάχαν ........
Μόνο αυτό....
Μπράβο σου Αμαρυλλίδα!!!
| | adespotoi
09-07-2017 @ 22:17 | κλασσική λογοτεχνία φίλη Γεωργία!!! ::love.:: ::smile.:: ::hug.:: | | Χαρούμενος Επισκέπτης
09-07-2017 @ 22:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Γεδεών
09-07-2017 @ 23:24 | Πολύ ωραίο αγαπητή Γεωργία!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-07-2017 @ 23:58 | Ευχαριστώ πολύ καλά μου φιλαράκια, μου δίνεται πάντα χαρά, γύρισα 23.30 απ` το σουαρέ!! του τίποτα!!και γράφω η δόλια..........καλή εβδομάδα, σ` όλους. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
