| |
Μαϊστρος άναρχα πετάρισε το γιόμα,
κι εγώ είχα πιάσει του καημού σου το απανέμι,
φτερούγισε όμως στης καρδούλας σου το δώμα
που ‘χες φυλάξει της αγάπης την ανέμη,
εκεί τη γύρισε με δύναμη να τρίζει
του έρωτά μας το κουβάρι το τυλίγει
και από τότε η καρδούλα σου γνωρίζει
πως η αγάπη μου για σε δεν είναι λίγη.
Μαϊστρος που άναρχα πετάρισε τριγύρω
σε στεναγμούς, σε λυτρωτές, σε άγρια μέρη,
εξανεμίστη μόλις έφερε ένα γύρο
κι έχει φτωχύνει η αγάπη απ’ άγέρι.
Ως να μ’ αγγίξει της αγάπης σου ο οίστρος
κι ερωτικό ιστό να στήσει μιαν αράχνη
κάνε ένα τάμα να φυσήξει ο Μαϊστρος
τη λησμονιά να εξαφανίσει και την πάχνη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
