|
[align=center]Mακριά, όσο πιο μακριά μπορείς!
Όπως δεν ξέρεις που αρχίζει η ζωή
και που τελειώνει αν δεν τη κόψεις
έτσι και η σχέση με την όποια μορφή
την όποια ζωή
Όπως εκείνος που απ' όταν την γνώρισε
και την είπε 'ζωή του'
είχε σχεδιάσει και το πότε θα την αφήσει
με το που της το είπε
Για την ακρίβεια, καθόρισε αρνητικά
από κείνη την στιγμή την κάθε στιγμή ως τότε
Ζωή βέβαια
είσαι ή δεν είσαι μαζί της, ευθύς
όχι να μη διαψεύδεσαι, μα να σε διαψεύδει
Όπως την αφήνεις αφήνεσαι,
να σε εκπλήσσει
¨Ετσι κι αλλιώς, αυτό είναι
Σ' αρέσει δεν σ'αρέσει, μυστήριο
Καλό απαραίτητο, που την σχεδιάζεις
με γνώμονα την αξιοπρέπεια
πως πέρα από τα βασικά, διάλειμμα και δουλειά
είναι όνειρο, που δεν προδιαγράφεται
Εάν δεν το κόψεις και το ζεις
εάν του αντισταθείς , τόσο όσο
για να βυθιστείς στην άλλη του μεριά
πριν ολότελα του παραδοθείς
σαν σκύλος δίχως επιστροφή
σαν βγεις, στον αφρό..
Το μόνο μόλις βέβαιο
που δεν θα ΄χεις να ζήσεις
- να ταίσεις, είναι ο εφιάλτης του
¨Όποιος παρουσιάζει στη χάση και στη φέξη
ψυχοσωματικά -τα κοιτάει τα περνάει
και δεν τρέχει να τα κουκουλώσει-
σημαίνει ότι πάει καλά
κει που τρώγεται
Κει που δεν βγαίνει κανείς μόνος, πουθενά
Ποτέ δεν ήσουν, καλός στις υποσχέσεις
-μηδέ- στις δι- εκδικήσεις
τις φοβάσαι, δεν τις δίνεις
δεν νοείται άλλωστε
στον έρωτα - της ψυχής.
Μα του μυαλού;
Mακριά, όσο πιο μακριά μπορείς!
Έτσι φορτωμένο θα πετάξει
με ό,τι της υποσχέθηκε
Και πονάει
Το μυαλό μάταια πονάει
όσο υποτιμάει, την λεπτομέρεια
κι όσο σε αυτήν εμμένει
[align=center]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|