| |
Κρύος ιδρώτας απ' το σώμα μου στάζει
Ξανά το ίδιο όνειρο τον ύπνο μου ταράζει
Πάλι με κυνηγούσαν μαύρα φαντάσματα
Σε μαραμένο δάσος με κρυμμένα πλάσματα
Κλαδιά έβγαιναν σαν χέρια να αρπάξουν
Κι αυτά ένα κομμάτι από μένα να σπαράξουν
Φως δεν υπήρχε, σκοτείνιαζε παντού
Στο κουρασμένο σώμα μου σημάδια του καιρού
Ξάφνου βλέπω εν' αστέρι κάπου ψηλά
Έτρεξα να φτάσω στη δική του αγκαλιά
Όμως δεν με έβλεπε, έφευγε πιο πέρα
Του φώναζα μα τα λόγια μου σκόρπιζαν στον αέρα
Έτσι ξύπνησα ψάχνοντας τ' αστέρι
Μήνες τώρα ψάχνω, μα πήγε σε άλλα μέρη
Και κάθε μέρα χάνω κομμάτια του εαυτού μου
Σαν όλοι θέλουν να πάρουν τα κομμάτια του μυαλού μου
Γύρνα πάλι αστέρι μου λαμπερό
Μόνο εσύ δεν ήθελες το δικό μου το κακό
Έλα να μου φωτίζεις έστω λίγο τη βραδιά
Πριν πάρουν οι εφιάλτες την ψυχή μου την καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
