|
Πολέμαγε δίπλα στις ελπίδες και στις προσευχές του.
Έπεφτε μα ξανασηκωνόταν, δεν φοβόταν.
Είχε κρατηθει τρώγοντας ότι απέμεινε
από το προγονικό του υστέρημα…
Η καταιγίδα της ψυχής μού ’λεγε
δεν λυπάται τα στοιχεία της φύσης.
΄Ετσι πορεύτηκε στρατηλάτης των στιγμών του
μέχρις εκεί που άλλοι καιροί δεν πομειναν να κατακτήσει
ένα πρωι τον βρηκαν σε ονειρωδη κατασταση
από υπερβολικη δοση ευπρεπειας…
ως αλλης εποχης Ελλην
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|