| |
Πήρε καιρός, πάλι ανάποδα γυρίζει
κρύο μαγνάδι σου χαρίζει ο χιονιάς
μες το μυαλό σου μαύρη σκέψη τριγυρίζει
στα δυο σε κόβει σαν να ήτανε φονιάς
Πάλι τις νύχτες σου τις κλέβουν τα δαιμόνια
καίνε στο όνειρο, ατσάλι στη φωτιά
στάζει σαν αίμα ο ιδρώτας στα σεντόνια
και σε μαγεύει κάποιο άστρο του νοτιά
Μίλα σιγά κι ο ουρανός θα γαληνέψει
και τα στοιχειά θα ταξιδέψουν, θα χαθούν,
σαν της ψυχή σου η φουρτούνα θα μερέψει
όσα σου τάξανε οι μοίρες θα σου ’ρθουν
Σ’ ένα ποτήρι την αντάρα σου θα βάλω
για να την πιω σαν το κρασί γουλιά, γουλιά
απ’ την ψυχή σου το μαράζι να το βγάλω
πριν την γεμίσω με λουλούδια και πουλιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
