Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγωνία
 
Θυμάμαι ήταν πρωί,
καθόταν στην καρέκλα της ήρεμα,
χωρίς βιασύνη
βούταγε το κουλούρι στην κούπα με το κρύο γάλα,
αργά.
Η ώρα πλησίαζε, εκείνη δε την ένοιαζε.
Αν και την έπιανα να ρίχνει κλεφτές ματιές στο χρόνο.

Ίσως να ήρθε η στιγμή,
το κορίτσι με την κούπα
να γίνει τραπουλόχαρτο.
Όχι όμως όποιο κι όποιο.
Μπαλαντέρ.
Μπαλαντέρ που θα φοράει ρολόι χειρός,
αλλά δε θα τον νοιάζει η ώρα.
Μερικές φορές όμως
(σπανίως)
θα κοιτάει με την άκρη του ματιού του τον χρόνο.
Και τρομαγμένος
θα ανασαίνει βαριά
και θα καταπίνει την μπουκιά του.

Μέχρι να βγει εκτός παιχνιδιού.
Και να είναι ελεύθερος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

xristinaP.oetry
 
Κων/νος Ντζ
18-07-2017 @ 22:53
::rol.:: ::rol.:: ::rol.::
pennastregata
19-07-2017 @ 10:50
Δυνατό, ευφάνταστο και καλογραμμένο!
xristinaP.
08-08-2017 @ 00:00
Δε θυμαμαι να επαιζες ημερολογιε. Η Ελενη καλα;

θενκς παιδια, χαιρομαι που σας αρεσε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο