| Υ παγορεύω στο μυαλό μου τις στιγμές
Π που μας ζητούσαν να συντρίψουμε ευθύνες
Α ραγε ζουν οι αμαρτίες σ' εκκρεμές
Ρ ευστοποιούν τα ιδανικά σάπιες ρουτίνες
Χ υμώδης αίνιγμα η γυάλα του θανάτου
Ε ίναι η πύλη της αγάπης μια χαψιά
Ι ριδισμός φωλιάζει δίψα τ' αοράτου
Σ ε μια μάζωξη του νου σάπια φωλιά
?
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|