tabasco0
29-07-2017 @ 00:16 | Τι γίνεται με αυτούς που έχουν αχρωματοψία; | |
thaleia88
29-07-2017 @ 00:25 | Μη μου καις τα κυτταρα τωρα τι ερωτηση ειναι αυτη? Αφου εκαψες τα δικα σου ταμπασκου απτο πολυ φουμαρο θες να καψεις και τα δικα μου;; χαχα. Δυστυχως ταμπασκου δε μας χαλανε καθε ειδους "ιδιαιτεροτητες" καθως ο ερωτας ειναι και στραβος και κουφος και τα χρωματα στην προκειμενη περίπτωση συμβολικα! | |
Skylight
29-07-2017 @ 02:29 | Ψάχνεις το νόημα να βρεις σε γκρίζους δρόμους
εκεί που έμπλεξαν σκοτάδια με το φώς
και να διαβάσεις προσπαθείς άγραφους νόμους
που δε τους έμαθε ποτέ ένας θνητός
Ψάχνεις απάντηση που χρόνια βασανίζει
όποιον δεν έμαθε το χθες του να ξεχνά
όποιον διστάζει νέο αύριο να αντικρίζει
και βασανίζεται στη λέξη μοναξιά
Τα μάτια μένουν στο κενό
όταν η σκέψη απέχει
μ’ έτη φωτός ταχύτητα
μακριά απ το σώμα τρέχει
Τότε δε φταίει ο θεός
μήτε ο έρωτάς τους
μονάχα οι επιλογές
σε θέματα δικά τους
Βλέπεις εκεί το νόημα πως διαφοροποιείται
κι έρωτας (αν και θεός) ευθύνη αποποιείται
γιατί μονάχοι οι άνθρωποι τον έρωτα σκοτώνουν
και γίνονται οι αφορμές τους άλλους να πληγώνουν
Βρίσκεις εκεί το νόημα μες στη παραλογία
το κάθε τέλος μια αρχή, η ίδια ιστορία
μέχρι να έρθει η στιγμή, να σπάσουν οι κανόνες
και να βρεθεί ο έρωτας που διαρκεί αιώνες
Τα μάτια τότε στο κενό
θα ταξιδεύουν πάλι
αλλά θα λάμπουν με χαρά
η διαφορά μεγάλη
Τότε θα φταίει ο θεός
και τα δικά του βέλη
τότε θα ‘χει τη δύναμη
να κάνει ότι θέλει!
::1255.::::1255.::::1255.:: | |
Nekus poet
29-07-2017 @ 02:44 | Η διαιώνιση μέσω της ευχαρίστησης;
Η ψευδαίσθηση μιας κάποιας αθανασίας;
Μπα!
Η πτώσης της προσδοκίας πάνω στα συντρίμια της πραγματικότητας...
::angel.:: | |
heardline
29-07-2017 @ 06:23 | Με tabasco0 κι εγώ, κατά σπάνιο τρόπο...............
Εγώ προτείνω της αμπέλου τα φύλλα της σοφίας για ντολμαδάκια!!!!!
Κι όσοι έχουν αχρωματοψία να τα τρώνε σαν γιουβαρλάκια, χαχαχαχαχα
::wink.:: ::wink.:: ::laugh.:: | |
inokrini
29-07-2017 @ 10:01 | ::up.:: ::up.:: | |
 |
