|
Είσαι η αιτια που ακόμα αναπνέω
θα το λέω όσο ζω
Όταν κλαις το ξέρω μονο εγώ φταίω
και ντρέπομαι πολύ γι αυτο
Και καλοκαιρι έξω να ναι εγώ κρυώνω
όταν εσυ δεν είσαι εδώ
Κανε μου τη χάρη ποτε μη μ αφησεις μονο
μονο εσενα αγαπώ
Δε μ ανήκει πλέον η καρδιά μου
αφού για σενανε μονο χτυπα
Χαμογελα και φώτισε τα όνειρα μου
ακουμπώ το μέλλον μου σε σένα πια
Δε μ ανήκει πλέον η καρδιά μου
δυο καρδιες έχεις πλέον για να ζεις
το ονομα σου χαραγμένο σ ολα τα κύτταρα μου
την ευθύνη έχεις της δικης μου της ζωής
Είσαι μια όμορφη πανσέληνος
αποτυπωμένη σε σπάνια ζωγραφιά
Ο θαυμασμός μου για σένα ατελειωτος
σε κρύβω από καθε αδιάκριτη ματια
Κανε κουράγιο γιατί αν εγκαταλείψεις
την ίδια στιγμή σβήνω κι εγώ
Η αγαπη σου για μένα αν έχει ημερομηνία λήξης
φώναζε μου καθε πρωι ως τότε σ αγαπώ
Δε μ ανήκει πλέον η καρδιά μου
αφού για σενανε μονο χτυπα
Χαμογελα και φώτισε τα όνειρα μου
ακουμπώ το μέλλον μου σε σένα πια
Δε μ ανήκει πλέον η καρδιά μου
δυο καρδιες έχεις πλέον για να ζεις
το ονομα σου χαραγμένο σ ολα τα κύτταρα μου
την ευθύνη έχεις της δίκης μου της ζωής
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|