Γραμμένο για τη γυναίκα της ζωής μου, τη μούσα μου, την Πολύμνια.
Απόψε τ αστερια ψιθυρίζουν το πόσο σ αγαπώ
Απόψε τ αστέρια τρεμοπαίζουν και μια καρδια σχηματίζουν
Απόψε το φεγγάρι παίζει κρυφτό μα τη λάμψη του δε μπορεί να κρύψει
Είναι η λάμψη της αγάπης μας που και τον ουρανό μπορεί να φωτίσει.
Όσο υπάρχουν αστέρια και φεγγάρι δίπλα σου θα ζω.
Όσο η θάλασσα το χρώμα τους θ' απλώνει εγώ θα σ' αγαπώ
Ως την άκρη τ' ουρανού μας...
