| |
αιώνια θα σ’αγαπώ
θυμήσου το έστω λίγο
το νόημα δεν είναι περιττό
κάνε όμως κάτι πριν ξεφύγω
στιγμή δεν ζώ μην το ξεχνάς
χωρίς να ζείς εσύ η ζωογόνος
το πεπρωμένο μου μην το ρωτάς
δεν είμαι φήμη,είμαι πόνος μόνος
η όψη μου όψη λυγμού
η ανάσα μου,ανάσα άρρωστου ανθρώπου
η σκέψη μου σκέψη του πανικού
στη μέση του μετώπου
ανησυχώ που χάσκω στ’αδειανά
να μη βλέπω,να ξεγελιέμαι
απ’τα δικά σου ασίγαστα φιλιά
δώστα και δυό και τρία να κρατιέμαι
άσε για πιο μετά και μερικά
και δρόσιζε μου και το σώμα
τόσο όμορφη που ξεχωρίζεις πια
κανάκεψε με, να γίνομαι λιώμα
μεγάλωνε με και με δίχως φώς
θα δώ ,πιο πολύ να σ’αγαπήσω
ολόκληρος και πιότερος απο μισός
μ’ένα σκοπό θα σ’’αρμενίσω
τι θα γίνει,εδώ είμαι εγώ
φιλόξενη εσύ δείξε κι άγγιξέ με
χυμώδες,λεία,χυτή σαν το νερό
έλξη βαθιά,αγκάλιασε με
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
