| |
Μια στιγμή,κι ας τόλμησα λιγάκι να σ'αγγίξω
Λιγάκι,να πιστέψω, και ας μην ήταν ποτέ
Μες τη ζωή αποφάσισα δικό μου να σ'αφήσω
Μ'άλήθεια, παραστράτησα από το πρώτο "ναι"
Κι αν σκόνταψα,κι αν έπεσα, πάλι θα μαι μονάχη
Ελπίζοντας τυφλά, το φώς μου πως θα βρω
Αλήθεια,παρασύρθηκα από τη πρώτη μάχη
Φοβήθηκα,μ'αφέθηκα, διόλου δεν απορώ...
Και πάλι εγώ σε σκέφτηκα, και κοίταξα πιο πέρα
Μακριά... κι έτσι θεώρησα τη θάλασσα βουνό
Στο λέω, παραφέρθηκα και μεσα σε μια μέρα
Ελάμψα, μα κατήντησα φεγγάρι αδειανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
