| |
Εγω τη μοναξιά φίλε μου την έχω παντρευτεί χρόνια τώρα.
Είναι η πιστή μου ερωμένη.... είναι εκείνη που είναι πάντα εκεί χωρίς να λογοκρίνει, χωρίς να ζητάει... χωρίς καν να ρωτάει το γιατί!
Εγω τη μοναξιά τη γουστάρω φίλε γιατί ποτέ δεν με απογοητεύει...
Οι άνθρωποι με απογοητεύουν με την πρώτη αφορμή.
Οι άνθρωποι με απογοητεύουν και όλο αυτο ειναι σαν να μην έχει τέλος και αρχή...
Θέλει κότσια να αντέξεις τη μοναξιά.
Θέλει κότσια να αντέξεις την ερημιά.
Κάθε φορά που λέω να προσπαθήσω να την αφήσω το μετανιώνω.
"Που πάς;" με ρωτά κάθε φορά που κάνω να φύγω.
"Θα πληγωθείς εκει που πάς μην το ξεχνάς!"
Τα ίδια λόγια κάθε φορά που την εγκαταλείπω...
και κάθε φορά βγαίνει αληθινή!
Κάθε φορά με δέχεται πίσω σιωπηλή.
Κάθε φορά το ίδιο σκηνικό... κάθε φορά το ίδιο έργο...
Πόσο με απογοητεύουν κάθε φορά οι άνθρωποι.
Όλα μέχρι να γίνει το δικό τους.
Όλα μέχρι να καλύψουν το γαμημένο εγωισμό τους.
Αυτόν τον δεύτερο εαυτό τους και μετά ΤΕΛΟΣ ΩΣ ΕΔΩ!
ΤΕΛΟΣ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ!
Εκείνη με δέχεται κάθε φορά χωρίς να μιλά.
Εκείνη με δέχεται κάθε φορά έτσι αθόρυβα στα σκοτεινά...
Δε με ρωτά ποτέ το γιατί λες και ήδη ξέρει τι έχει συμβεί.
Δεν με ρωτά ποτέ το γιατί έτσι απλά με ακούει σιωπηλή.
Μοναξιά μου πιστή ερωμένη χρόνια με υπομένεις.
Μοναξιά μου πιστή μου ερωμένη κάθε φορά δέχεσαι
πίσω μια ψυχή ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
