| |
Τόσα χρόνια χαμένα
Στη ρουτίνα κλεισμένα
Στα συντρίμμια σας ψάχνω το χαμένο παιδί
Στις σκιές τριγυρναω
Και τις νύχτες ξυπνάω
Καινούριας μέρας τη ζάλη να ζήσω απ'την αρχή
Κ όσο την ψάχνω αυτή μου κρύβεται
Όσο την φτάνω πονηρά μου γελά
Σκατα τα κάνω και αυτή μου θίγεται
Δε θα ναι η ζάλη μου ίδια οπως παλιά
Με άλλα μάτια αντικρίζω τον κόσμο
Όσο η απάτη του έρωτα κοιμάται βαθιά
Με χίλια χρώματα θα βάψω τον πόνο
Να μην ξυπνήσει για μένα η απάτη ξανά
Μα όσο την ψάχνω αυτή μου κρύβεται
Όσο την φτάνω πονηρά μου γελά
Σκατα τα κάνω και αυτή μου θίγεται
Δε θα ναι η απάτη μου ίδια όπως παλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
