| |
Μπορεί τα τηλέφωνα
να χτυπούσαν
δαιμονισμένα,
σαν κροτάλισμα
πολυβόλου.
Μπορεί τα φρούτα
του πάθους
να ήταν ένα μακρινό
όνειρο,
σ' ένα μακρινό νησί.
Ίσως να σε είχα δει,
κάποτε,
σ' ένα τοπίο ταινίας,
πέρα από χώρο
και χρόνο.
Μα τώρα,
ήρθαν επιτέλους,
οι ευτυχισμένες μέρες
κι εμείς δεν χορταίνουμε
το μεθυστικό τους άρωμα.
Αν είναι
να δείξεις το ποίημα
στην κοπέλα σου,
στον εκδότη,
ή στον άγνωστο στρατιώτη.
Αν είναι να κοιτάς
την σελήνη,
μια ζεστή νύχτα
του Αυγούστου,
από κάποιο λιμάνι.
Φρόντισε από πριν,
να έχεις κλείσει
τους λογαριασμούς,
με το παρελθόν
και το μέλλον.
Η γεύση στα χείλη,
η αίσθηση στην αφή,
οι τρυφερές εικόνες,
ο καυτός ήλιος,
όλη σου η ύπαρξη.
Μπορεί να πήγες
στην κόλαση,
όποτε χρειάστηκε,
μπορεί να επέστρεψες,
χωρίς φορτίο.
Όμως τώρα ξημερώνει.
Η σκέψη εξαγνίζεται,
η πράξη, εξαγνίζεται
κι εμείς, σταυροδρόμι
στην αιώνια διαδικασία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
