| |
το κορμί μου γέρικο πια και κουρασμένο
μιάν αγκαλιά γυρεύει ένα στρώμα ν’αναπαυτεί
περίμενα στη μάχη λίγο πριν τελειώσει
τώρα ζητώ ν’αράξω με όση μούμεινε ζωή
το φέγγος του έρωτα ώσπου να με ξεσηκώσει
γιορτάζω σήμερα που φούντωσε το πάθος
η χαρά μου αγρίεψε κι ολη ξαμολιέται
τι μ’άνοιξες τα βλέφαρα εσύ με δυό φιλιά
πως να το πώ ανείπωτο αυτό που δεν ξεχνιέται
τόχω πανηγύρι και μόνη συντροφιά
είδα το φώς παράφορα που λαμπαδιάζει
στην κάθεμιά απο τις ώρες μου κοντά σου
τις μέτρησα,τις ξαναμέτρησα φορές
αμέτρητες κι αρίθμητες μες στην ποδιά σου
δίδυμες αιωνόβιες κι εκπληχτικές
σαλεύω ξεκουρνιάζω δειλά και ξεθαρρεύω
τραγουδώ τον ίδιο σκοπό που λέει η καρδιά μου
πότε με διαλείψεις πότε και με τη ζάλη
μαρτυριέται η βαθύτερη επιθυμιά μου
νυχτερινή και πολλαπλασιασμένη πάλι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
